Roadtrip to Melbourne

Dag 16:
De hele dag in de auto gezeten en uiteindelijk ergens langs de weg gestopt om te slapen.

Dag 17:
Vroeg opgestaan om te vertrekken. De laatste paar honderd kilometer naar Darwin. We hebben besloten om voordat we naar Darwin rijden eerst naar kakadu nationaal park te gaan. De natuur is niet geweldig, althans waar je met een 2wd kan komen, maar het is vooral interessant vanwege de 1000en jaren oude muurtekeningen van de aboriginals. Ik moet zeggen ze hebben een vreemde manier van denken. Aangezien ze een soort god/demon hebben die vrouwen slaat met een zoete aardappel en ze daarna opeet. Na Kakadu zijn we doorgereden naar Darwin. Aangezien je hier nergens in de zee kan zwemmen, in verband met krokodillen en giftige kwallen, hadden we een hostel geboekt met zwembad en airco om toch een beetje af te kunnen koelen.

Dag 18:
De hele dag beetje relaxen, de stad verkennen en wat dingen kopen. In de nacht ben ik naar het vliegveld gegaan om Lisa op te halen. Met haar ga ik samen door de outback naar Melbourne reizen.

Dag 19:
Aangezien je op de meeste plekken niet kan zwemmen hebben we een tour geboekt om met eigen ogen te zien waarom dat is. Jumping crocodiles! Met een boot zijn we de rivier opgegaan waar ze de krokodillen met een hengel vlees voeren. Krokodillen van 3 meter die bijna 2 meter uit het water springen. Niet dat we al twijfelde aan het niet-zwemmen advies, nu wisten we het zeker. De rest van de dag in Darwin gebleven om de zonsondergang te zien. Dit is de enige plek waar ik kom waar de zee namelijk in het westen ligt.

Dag 20:
In de morgen afscheid genomen van Filippo waarna Lisa en ik naar Litchfield national park zijn gegaan. Dit is 1 van de weinige plekken rondom Darwin waar je wel kan zwemmen. Aangezien er diverse watervallen zijn waar je kan zwemmen. Erg mooi en heerlijk om af te koelen. Hier de nacht doorgebracht en meteen de airco van het hostel erg gemist.

Dag 21:
In de morgen naar de laatste waterval gegaan van het nationale park en ook de mooiste. Eerst naar een klein uitkijkpunt gelopen waarbij je over het water uitkijkt. Staat er een bord: 'tijdens het regenseizoen kunnen zoutwaterkrokodillen hier komen, maar het hele jaar door kunnen er zoutwaterkrokodillen voorkomen. Deze eten echter alleen kleine vis en de kans dat je ze ziet is niet zo groot. Draaien we ons om zien we er 1 in het water van een meter groot. Vervolgens gewoon zwemmen en de krokodil proberen te vinden om een foto te nemen. Helaas niet gelukt. Vervolgens Litchfield verlaten om naar Katherine te rijden.

Dag 22:
Vandaag een kano tour op de planning door Katherine gorge. Genieten op het water van de natuur en de stilte. Zeker omdat het momenteel laag seizoen is, omdat het officieel regenseizoen is, maar dat wil gelukkig nog niet beginnen echt beginnen op wat stormen laat in de middag na dan. Uiteindelijk praktisch alleen in een gigantische gorge gevolgd door schouders die verbrand zijn en wat spierpijn hier en daar.

Dag 23:
Nu is het dan echt tijd om op pad te gaan naar de outback. Eerst maar inkopen doen, omdat het in de outback niet elke 10 km een supermarkt te vinden is. Het is daar eerder elke 150 km een dorp met dure en kleine winkels. De volgende stop is Alice Springs wat 1200 km verder is. We wilden het in 2 dagen rijden maar halverwege de dag maar besloten het bijna in 1 dag te doen. Onderweg een paar keer stoppen en des te verder je rijdt in de outback des te duurder is de benzine. Katherine is $1,30, 400 km verder $1,40 en weer 500 km verder $1,70. Tevens wordt alles ook steeds droger en roder. Onderweg gezien hoe de zo'n ondergaat achter een onweerswolk. Mooi om te zien hoe het laatste licht van de dag door de regen schijnt en tegelijkertijd onweer te zien is. Uiteindelijk gestopt 100 km voor Alice Springs.

Dag 24:
Alice Springs schijnt een grote stad te zijn in de outback. Wat ze volgens mij bedoelen in Australië met een grote stad is dat er meer dan 3 fastfood restaurants zijn. Mc donalds, KFC, Subway en Hungry jacks. Verder is er een beetje industrie en wat andere winkels. Hier een lunch naast een rivier gegeten. Althans..... In de rivier staat misschien 5 dagen per jaar water en de rest van het jaar staat hij droog, wat nu ook het geval was.

Na de lunch doorgereden naar Erldunda waar we 2 nachten geboekt hebben. Vanaf hier rijden we de volgende dag dan naar Uluru. In eerste instantie wilden we vooral gaan wildkamperen, maar omdat het in de nacht maar niet afkoelt is het toch wel erg lekker om in een koud zwembad te springen. In Erldunda een Zwitser leren kennen die op de fiets vanaf Darwin door de outback naar Perth reist..... Met de auto is het al een stuk asfalt waar je u tegen zegt. Niets dan respect.

Dag 25:
In de morgen naar Uluru vertrokken. Simpel gezegd is dit een grote rots in de woestijn die erg heilig is voor de aboriginals..... Waarom dan duizenden kilometers door werkelijk de middle of nowewhere rijden om een rots te zien? Ten 1e: omdat het kan, ten 2e: omdat het samen met kangaroo's het meest bekende beeld van Australië is en ten 3e: om het toch zelf met eigen ogen te zien.

Ik moet zeggen dat het toch erg indrukwekkend is. Het is en blijft natuurlijk een rots, maar alles in de omgeving is bijna nog vlakker dan Nederland en dan staat daar een rots met een omtrek van 11 km. Hier een hoop over de aboriginals geleerd en rondgekeken totdat het zonsondergang was. Na zonsondergang terug gereden naar de kamping. Op de weg naar Uluru hebben we geen enkele kangaroo gezien. Op de terugweg in het donker des te meer. We hebben in totaal 3 kangaroo's een bijna-dood-ervaring gegeven. Tevens betekende dat ik voor mezelf een nieuwe-auto-kopen-ervaring bespaarde.

Dag 26:
Hele dag gereden en uiteindelijk in Coober Pedy overnacht. Dit is dorp is volledig gericht op mining en dan vooral op opal.

Dag 27:
Eindelijk de laatste dag door de outback rijden. Tevens zijn we ook welkom geheten in zuid-Australië door de politie. De maximaal snelheid is 110 en we reden 123 km/uur. Slechts 437 dollar boete en nog een extra 60 dollar omdat meneer agent ons staande hield. Zeg maar servicekosten. Gelukkig reed Lisa en hebben ze haar adres en nog wat andere gegevens verkeerd opgeschreven waardoor de boete hopelijk niet binnenkomt. De outback trip beëindigd in Port Augusta waar we eindelijk weer de zee konden zien. Te koud om te zwemmen, maar wel mooie zonsondergang gezien in Port Broughton waar we dan ook geslapen hebben.

Dag 28:
Ik kom erachter dat het niet makkelijk is om elke dag wat te schrijven. Het is nu dag 37 dat ik dit aan het schrijven ben en ondanks dat het slechts iets meer dan een week geleden is, is het toch lastig alles te herinneren. Tevens niet zo vreemd aangezien ik nu in 5 weken tijd 11000 km gereisd heb in Australië. Op de planning stond als volgende stop Adelaide, maar het werd deze dag 40 graden. Dachten we in het zuiden aangekomen te zijn waar het wat koeler is bleek dat niet helemaal waar te zijn. Eerst maar voorbij adelaide gereden naar Normanville wat aan de zee ligt. Eenmaal aangekomen de zee ingegaan. Voor de eerste keer was het weer mogelijk sinds de Whitsundsay's. Koud!!!!! In queensland was de zee een lekkere temperatuur. Hier was het vergelijkbaar met de zee in Nederland in begin juni.

Dag 29:
Erg weinig kunnen slapen in de nacht. Het was blijkbaar de warmste nacht sinds 1900 nog wat..... Aangezien het de dag erna afkoelen zou hebben we hier nog een nacht gebleven. Vanaf hier de kustplaatsen verkent en vooral ontspannen. Op de camping hebben we in de avond een gepensioneerd Nederlands stel ontmoet die in Australië wonen. We werden meteen uitgenodigd om maar een wijntje te doen. Apart om weer veel Nederlands te praten en te horen. Aangezien ik hier eigenlijk alleen nog maar Engels en Duits praat.

Dag 30:
Op naar Adelaide. Hier hebben we paar uur rondgelopen. Aardige stad, maar heeft niet veel speciaals te bieden. Na de lunch zijn we dan landinwaarts gegaan om door de wijnstreken te rijden. Hoop kleine plaatsen, maar overal terrassen en kroegen waar de mensen buiten zitten om wat te drinken. De nacht verbleven in Langhorne Creek.

Dag 31 en 32:
De weg vervolgt langs de kust naar carpenter rocks en de dag erna naar Port Fairy.

Dag 33:
Next stop great ocean road!! Wat een prachtig stukje Australië. Ik geloof dat de foto's op mijn Facebookpagina voor zich spreken. Overal onderweg heerlijk rustig totdat we bij de twelve apostles aankwamen. Wat een mensen daar. Zag letterlijk geel van de mensen.

Dag 34 en 35:
Na de great ocean road afgereisd naar Melbourne. 2 dingen over Melbourne. 1: hostels zijn er verschrikkelijk duur en 2: het is een geweldige stad!!! Aangezien de hostels zo duur zijn was een kamer met kingsize bed via airbnb even gunstig. Kellie, de eigenaar van het huis, heeft ons echt thuis laten voelen. We hadden beide nog niet eerder via airbnb iets geboekt, maar het is ons erg goed bevallen. 2 dagen lang Melbourne verkend.

Melbourne is mijn favoriete stad in Australië. Overal barretjes, kroegen en restaurants met terrassen waar je in de zon een bier nemen kan en mensen kijken.

Dag 36:
Vandaag de laatste dag dat ik samen met Lisa aan het reizen ben. Grootste deel van de dag is het inpakken en laatste dingen organiseren. In de avond haar naar het vliegveld gebracht vanaf waar ze terug naar Duitsland vliegt. Nadat we afscheid genomen hadden ben ik ergens buiten de stad gegaan om de nacht in mijn auto door te brengen. Voor het eerst dat ik weer alleen reis en alleen in mijn auto slaap.

Dag 37:
Alleen in Melbourne. Ik moest eerst maar even nadenken wat ik nu ging doen. Ga ik werk zoeken in Melbourne, vlieg ik naar Tasmanië of rijd ik naar Sydney?? Als ik naar Tasmanië vlieg heb ik mijn auto dan nog wel nodig?? Ik wil sowieso nog naar Tasmanië om de overland track te lopen. De overland track is overigens een hike/wandeling van 5 tot 6 dagen door een gigantisch natuurpark in Tasmanië. Eerst maar op internet gekeken naar de mogelijkheden daarvan. Ik wist namelijk dat je het in het hoogseizoen moet boeken. Elke dag mogen 80 mensen beginnen. 20 december was nog 1 plek en de volgende mogelijkheid was eind februari..... Verder volledig volgeboekt.

Een maat die ik in Laidley ontmoet heb is in Melbourne. Hij is opzoek naar een auto om te kopen en vroeg aan mij wat ik met mijn auto wil doen. Plannen maken is lastig, maar alles kan ook heel snel gaan. Sinds vandaag reis ik weer alleen, heb ik mijn auto verkocht, vlucht naar Tasmanië geboekt voor morgen en weet ik dat ik van 20 tot en met 25 december de overland track aan het lopen ben.

Hoe het daarna uitziet weet ik nog niet. Of ik ga in Tasmanië werk zoeken of ik vlieg ergens heen om in een stad ergens te gaan werken.

Groeten uit Melbourne

Aangezien waarbenjij.nu niet werkte de afgelopen week een beetje laat. Het volgende deel upload ik aankomende dagen.