Vietnam, Da Lat naar Hoi An
Door: Martin
Blijf op de hoogte en volg Martin
29 Juni 2016 | Vietnam, Hoi An
Eindelijk weer op pad met de motor en wat een heerlijk gevoel. Slingerende bergwegen door prachtige natuur en kleine dorpen waar ze volgens mij niet zo vaak iemand zien die blank is, langer is dan 1,80 m en blond haar, een baard en blauwe ogen heeft. Na een dag rijden gestopt in een klein plaatsje genaamd Lak. Eerst wat te eten gezocht en me maar laten verassen aangezien mijn Vietnamees wat steken laat vallen. Kreeg een hele tafel vol met verschillend eten en loempiavellen. Nadat ze er 1 voorgedaan had kon ik dus zelf mijn eten bereiden.
Na het eten een hotel gevonden en op zoek gegaan naar een biertje. Een man ontmoet die Engelse les geeft op de school in het dorp en een koffie gedaan met hem en een paar van zijn leerlingen. Engelse les hier is niet verplicht en kunnen leerlingen dus zelf als extra vak kiezen buiten de normale lessen om. Zo mooi om te zien hoe enthousiast de leerlingen zijn om hun Engels proberen te verbeteren en zoveel mogelijk proberen te spreken. Nadat ik nog wat rond gelopen had wilde ik terug naar mijn hotel. Zal je net zien. Hotel dicht..... Grote stalen roldeuren zijn naar beneden en kloppen hielp ook niet. Aangezien niemand Engels spreekt, maar op straat iemand aangehouden, met gebaren duidelijk makend dat ik daar slaap en met mijn mobiel het hotel gebeld. Uiteindelijk 20 minuten verder kon ik dan naar binnen.
De volgende dag vroeg opgestaan en verder gereden richting het noorden. De eerste paar kilometer was het vooral slalommen tussen de koeien. Blijkbaar brengen ze hier elke zaterdag een paar honderd koeien van plek a naar b. Toeteren heeft weinig zin dus is het vooral van links naar rechts om de koeien te passeren. Voor de lunch ergens gestopt bij een restaurant waar de hele familie woont en ook meehelpt. Hartstikke gezellig totdat zoonlief boos is, zijn scooter omtrapt en stoelen door het restaurant begint te gooien. Geen idee waar het over ging, maar een vreemde ervaring was het zeker. Rustig mijn eten opgegeten (terwijl moeder en zoon binnen nog flink tegen elkaar aan het schreeuwen zijn), betaald en mijn weg weer vervolgd.
De dag beëindigd in Pleiku, een stad van 180.000 inwoners, maar verder niet veel te beleven. Het eerste hotel wat ik zag naar binnen gelopen en ook weer snel verlaten. 40 euro voor een nacht past niet helemaal in mijn budget. Gelukkig zijn er ook betaalbare hotels en even in mijn kamer wezen ontspannen. 's Avonds een bar opgezocht om het ek te kijken. Dit was niet heel lastig aangezien ze dat hier geweldig vinden om te kijken. Wel een aparte ervaring om het ek te kijken in een café waar zeker 50 man zit en iedereen koffie aan het drinken is en niemand alcohol. De koffie in Vietnam is overigens geweldig en dan vooral de ijskoffie met gecondenseerde melk.
De volgende morgen wilde we verder gaan rijden. Kwam ik er alleen achter dat mijn achterband lek was.... Op naar een garage en ook maar even nalaten kijken, omdat mijn motor niet helemaal lekker liep. Er was iets mis in de motor en dat ging tot 5 uur duren om te maken. Uiteindelijk om 3 uur was hij klaar en konden we in ieder geval naar de volgende stad rijden genaamd Kontum. De monteur is de hele dag bezig geweest en inclusief onderdelen moest ik minder dan 20 euro betalen.
In de avond weer een bar opgezocht om het ek te kijken. Hier aan de praat geraakt met een paar Vietnamezen die daar met de hele familie aan het eten waren. Engels is niet hun sterkste taal en communiceren gaat dan ook vooral via Google translate. Uiteindelijk nodigden ze mij uit om naar hun huis te gaan om nog een paar drankjes te doen. Met de hele familie in de taxi en vervolgens 20 minuten buiten de stad uiteindelijk bij hun huis aangekomen. Meteen een bier voor mijn neus en nog geen 5 minuten later kwam er meteen een berg eten op tafel. Zo geweldig de gastvrijheid van Vietnam en vooral om dat op zo een manier mee te maken. Een deel van de familie woont in de stad en na een paar uur de taxi met hen weer terug genomen naar mijn hotel.
De volgende dag de hele dag gereden om naar Hoi An te komen. Regen, regen en nog is regen. De hele dag door de regen. Gelukkig heb ik een goede poncho dus is het niet heel erg, maar met een zonnetje rijden is toch wel mooier. Uiteindelijk ook nog een afslag naar een weg gemist waardoor ik bijna Laos inreed. Kleine omweg van 40 km over een 2-baans snelweg waar ik in totaal 2 motoren en 1 auto gezien heb. De weg naar Hoi An was adembenemend en de laatste 2 uur door de rijstvelden gereden met de ondergaande zon.
Hoi An is de mooiste stad die ik tot nu toe gezien heb in Azië. Kleine straten, relatief weinig verkeer en in de avond worden alle straten heel sfeervol verlicht door middel van lampions. Ook weer voor het eerst in 3 dagen weer blanke mensen tegen gekomen. De eerste dag vooral op het strand wezen ontspannen en de stad verkend. Vlakbij Hoi An zijn wat ruïnes genaamd my Son. Mooi om te zien, maar als ik het vergelijk met Angkor valt het een beetje in het niets.
Morgen de weg vervolgen naar Hue over de Hai Van Pass, welke ze ook met Top Gear gedaan hebben gereden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley